Jakoś nigdy nie lubiłam wyjazdów na działkę. To po prostu nie dla mnie! Chmary komarów, mrówki, brak kibelka z prawdziwego zdarzenia… Tak się jednak składa, że Maciek ostatnio bardzo polubił pobyty na daczy i chyba nigdy nie wyjeżdżaliśmy poza miasto tak często jak w tym roku. Wczoraj dzień był wyjątkowo ładny i aż żal było siedzieć w domu. Dałam się namówić na wyjazd, zwłaszcza, że zostałam skuszona wizją odpoczynku na werandzie pod moskitierą. I o dziwo, było pięknie – sielsko-anielsko po prostu.
Moskitiera okazała się wyjątkowo skuteczna
I wygodna na dodatek. Wyobraźcie sobie słodkie lenistwo wolne od komarów.
Podczas gdy ja oddawałam się lenistwu, Maciek dzielnie oddawał się pracom ogrodowym, których ostatnio jest wielkim fanem. Trzeba przyznać, że dzięki jego zabiegom działka zaczyna powoli przypominać tajemniczy ogród.
Liczy się precyzja,
zapał też się przydaje.
Maciek musiał zajrzeć w każdy zakątek.
Ja, co prawda, nie garnęłam się zbytnio do roboty, ale nie omieszkałam kontrolować postępu prac.
Strategiczna pozycja bywa przydatna.
Kiedy wreszcie wszystkie drzewka zostały przycięte, a spowijające wszech i wobec działkę bluszcze wyplenione, przyszedł czas na grilla. Jako że nie mamy doświadczenia w tej dziedzinie, początkowo mieliśmy pewne trudności z jego rozpaleniem, ale w końcu się udało i – co ważne – nie puściliśmy domku z dymem.
Jeśli zastanawiacie się, co rzuciliśmy na ruszt, wyjaśniam, że boczek. Pachniał bajecznie.
Mistrz ceremonii w akcji
Boczek wyszedł cudnie chrupiący. Pyszny po prostu!
Czy można sobie wyobrazić przyjemniejsze popołudnie – świeże powietrze, piękne widoki, pełne brzuchy, skóra bez ukąszeń? Można! Chcąc w pełni wykorzystać uroki późnego lata, po obiedzie postanowiliśmy zażyć kąpieli słonecznej w hamaku.
Wcale nie jest łatwo wygodnie się ułożyć,
ale kiedy to się już uda, jest naprawdę miło.
Oddaliśmy się lekturze i błogiemu lenistwu. A nad nami szumiały drzewa.
Słońce dawało nieźle popalić.
Hmm, chyba jednak zmienię zdanie co do działki… Przyznaję, że jest tu naprawdę pięknie.
Słoneczna polana zamieszkana jest przez mrówki.
Tu i ówdzie z zieleni wyłaniają się czerwone korale.
W kępie iglaków rozpanoszył się pająk.
Na gałązce ziarenko odpoczywa w misternej klatce.
A bluszcz pnie się, gdzie tylko może…
Naprawdę zaczarowany jest ten ogród.
