W dzisiejszym odcinku przedstawiamy relację z podróży z fundamentów cywilizacji pozostałych w Atenach do poddaszy religii w Kalambace. Podpisy do poszczególnych zdjęć ujawniają się po powiększeniu tychże.
Jeśli jechać do klasztorów na kamiennych kolumnach oraz sławnych sióstr na skalnych słupach, to tylko pociągiem. Z Aten do Kalambaki jeździ bezpośredni pociąg, ale też jest parę opcji z przesiadkami. Jak widać, połączenie bezpośrednie cieszy się popularnością.
Możliwe, że wzrośnie ona jeszcze bardziej, gdy dobiegnie końca budowa nowej, równoległej linii na znacznej części trasy.
Póki co po drodze można podziwiać postępujące roboty, jak też trwające szczyty. (Na ich podziwianie bywa ok. godziny więcej czasu niż przewidziano w rozkładzie.)
350 kilometrów od Aten, pociąg kończy bieg na stacji czołowej Kalambaka…
…vel Kalabaka, vel Kalampaka. Transkrypcja z greckiego alfabetu na łaciński zdecydowanie nie jest nauką ścisłą.
Widok na miasto i wzniesienia na miastem znad torów.
Skalne formacje ze skał różnych twardości i wysokości górują nad okolicą.
Przybierają to formy wklęsłe…
…to znów sterczące.
Te pierwsze są częstsze na niektórych zboczach…
..gdzie były wykorzystywane w różnych celach, od ukrywania się przed najeźdzcami, po izolowanie się przez pustelników.
W skrajnych przypadkach wklęsłość może mieć charakter przelotowy…
…a wypukłości – szeregowy.
Obie formy mogą występować obok siebie.
Co do zasady, siedliska ludzkie rozwijały się pod jednymi i drugimi…
…lecz przez pewien czas (od XIV do XVI wieku) panowała moda na domostwa na wypustach. Mieszkania z widokiem szczególnie cenili sobie mnisi i mniszki, generujący gentryfikację w miejscach wcześniej uczęszczanych głównie przez pustelników.
Na górze zaś widoków, jak też surowców skalnych, było pod dostatkiem.
Można było wręcz pogodzić mieszkanie na górze z widokiem na góry.
Miejsca starczało nawet i dla nowoprzybyłych, jak i dla oskrzydlonych autochtonów.
Trochę słabiej wyglądało skomunikowanie z miastem, a zwłaszcza z miasta…
…(w pierwszym przypadku zawsze mogła pomóc grawitacja, choć nie zalecamy próbować tego w domu, zwłaszcza takim usytuowanym na wysokiej skale).
Również uprawianie przydomowych ogródków wertykalnych wymagało pewnej dozy ekwilibristyki.
W efekcie większość inwestycji spaliła na panewce, a konkretniej – rozsypała się na słupie.
Niektóre jednak przyjęły się całkiem nieźle, i funkcjonują do dziś. Na zdjęciu widać połowę z nich, ale o obu połowach – w następnym odcinku.
Więcej o klasztorach we wpisie kolejnym.
