Wsi spokojna, wsi wesoła – ostatnie dni przed wyprawą

Wakacje! W tym roku postanowiliśmy dla odmiany spędzić lipcowy urlop lokalnie. Mimo moich protestów, zwyciężył Maćka pomysł wyprawy rowerowej wzdłuż wschodniej granicy Polski. Zdecydowaliśmy, że wyruszymy z Sulmic (27 km od Zamościa) i przejedziemy nowym szlakiem Green Velo (lub jak nazywają go niektórzy Green Failo…) do Suwałk, czyli jakieś 600 km.  Może dam radę…

Rowery gotowe do drogi!

Zaczęło się nie najgorzej. Mimo moich obaw (uzasadnionych, bo w kasie nie sprzedawali już biletów na rowery), udało się nam przetransportować nasze dwukółki do Lublina… Jak zwykle PKP nie podstawiło porządnego (pojemnego) wagonu rowerowego, ale jako że wsiadaliśmy (z kilkoma innymi rowerzystami) na pierwszej stacji i trafiliśmy na pomocnego konduktora, udało się nam znaleźć całkiem przyzwoite miejsce.

W szynobusie do Zamościa

Jeszcze bardziej komfortowo było w szynobusie do Zamościa. Pierwszy raz na tej trasie byliśmy jedynymi właścicielami rowerów w pociągu. Potem było już z górki, a właściwie pod górkę… 20 km i czas na zasłużony odpoczynek.

Roztocze rowerzystki nie rozpieszcza. Trochę trzeba się namęczyć.

Szczęście zdaje mi się sprzyjać, bo tuż po przyjeździe do Sulmic znalazłam czterolistną koniczynkę. Naprawdę!

Ciekawe, co się wydarzy… Na wszelki wypadek kupię totka.

To dobry znak! Teraz na pewno nie mam już się czym martwić! Postanowiłam na kilka dni zapomnieć o tym, co mnie czeka (Nie myślcie sobie, lubię jeździć na rowerze, ale te górki i dołki trochę mnie przerażają) i po prostu się byczyć, zwłaszcza, że pogoda wspaniała.

Na działce aż czerwieni się od maków.

Jest ich tak dużo, że można się w nich schować.

Maciek zdecydowanie nie miał ochoty na chowanego i wolał popływać łódką po stawie.

Najpierw musiał jednak zataszczyć wiosła.

Ja postanowiłam korzystać z cienia na huśtawce…

… i tylko patrzeć na żmudne przygotowania.

Kiedy jednak łódka osiadła na wodzie….

…zmieniłam zdanie i postanowiłam się nieco poopalać.

Maciek przeciwnie, wybrał strój maskujący od stóp do głów.

Może nie była to i taka zła strategia, zwłaszcza, że mieliśmy pasażerów na gapę…

Tym razem odpuściliśmy im i puściliśmy bez biletów.

Po drodze można było natknąć się na to i owo.

Był też czas na gotowanie. Tym razem postawiliśmy na warzywa z ogródka. Padło na cukinie i młodą kapustę.

By nie odwyknąć całkiem od miasta, wybraliśmy się do Zamościa. Udało się nam nawet przypozować na starym mieście…

Czekając na wszycie przez szewca nowych suwaków do sawkiew rowerowych Maćka, przeszliśmy się trasą turystyczną w dawnej twierdzy…

… niektórzy postrzelali z łuku i…

nawet udało się im nie spudłować.

Nadchodzi jednak nieuchronne. Czas przygotować się do drogi.

Ruszamy!